Hörst du Stimmen im Kopf!?

Etwas was man als schwere psychische Krankheit abschreiben würde, ist sehr viel weiter verbreitet als man denkt und selber auch merkt.

Es geht nicht um die “dämonischen Stimmen von Geistern von anderen Welten” sondern Stimmen von Eltern, Freunden, Partner, Kindern, Lehrer, Chef, Philosophen, Priester oder/und anderen “Hochgeschriebene” und anvertrauten Vorbildern, wie aber auch die gehassten, “abgeschriebenen” Menschen die Einfluss hatten oder noch immer haben.

Aber ja diese Stimmen dröhnen wie dämonische Geister in den Köpfen der traumatisierten, konditionierten, System programmierten und eben auch in “erwachsenen” Kindern weiter. 

“Das darf man nicht so machen!”

“Das musst du so machen!”

“Warum machst du nichts!?”

“Warum machst du das so und nicht so!?”

“Taugenichts, aus dir wird nichts werden…”

Alles was man denkt, fühlt, sagt und macht, wird weiter unter dem Einfluss “dieser Stimmen” sein und man wird seine eigene Konditionierung erhalten und sogar noch perfektionieren.

“Was würde der oder andere über uns sagen wenn ich es so machen würde”!?

“Wenn ich dies oder anderes nicht genau so mache, würde dieser oder jene mich wieder runtermachen, abwerten”!?

“Ich muss dies so machen (reden, denken, essen), sonst werden mich wieder alle bewerten, urteilen, erniedrigen, auslachen, ausstossen oder noch als verrückt erklären”!?

Jeder Vorwurf, Beleidigung, Bewertung, Urteil, Kontrolle oder andere emotionale Ausbrüche die wir von Vertrauten (Geliebten), aber auch alle Hochwertungen, übertriebene Aufmerksamkeit, “Liebe”, Schutz, Fürsorge, Mitleiden und alle anderen verdrehten Verhaltensweisen erhalten und annehmen, werden eine Kerbe (Stimme im Kopf) hinterlassen.

Die Konditionierung, Programmierung wird dann auch solange bleiben bis man eben all diese “Stimmen im Kopf” konfrontiert und gehen lassen hat.

WIR KÖNNEN WAS ANDERE ÜBER UNS DENKEN NICHT ÄNDERN und gleichzeitig SEIN WER WIR WIRKLICH SIND!

Wir können nicht ehrlich mit uns selber und allem um uns sein, und gleichzeitig beeinflussen was/wie andere über uns denken.

Wir könnten auch nur manipulieren und unser IMAGE polieren, wenn wir versuchen die Gedanken anderen “zu kontrollieren”!

Aber es ist eben die ANGST GEURTEILT ZU WERDEN !

Und diese Angst hat man auch nur, wenn man eben selber IM URTEIL IST!

Und man urteilt auch nur, wenn man in der Konditionierung vom Urteil aufgewachsen ist und diese Stimmen im Kopf weiter rumkommandieren!

Wir können nur von Vertrauten enttäuscht werden. Aber wenn die “Vertrauten” weder in sich noch dem Leben gegenüber volles Vertrauen haben, können sie uns ja nur ihr Misstrauen übermitteln!

So wird dieser Fluch seit Generationen übertragen und jeder “perfektioniert” diesen Fluch dann auch noch.

Mit jeder Täuschung wurde UNS ein Teil unseres Lebens genommen und hat so ein “Loch in unsere Seele gebohrt”! Dieses Loch wird dann mit dem Echo von den täuschenden Stimmen gefüllt und widerhallen, bis WIR ihnen die “Platform” entziehen und volle Eigenverantwortung über unsere Gedanken übernehmen, jede dieser “Stimmen” zu erkennen und gehen zu lassen!

Dieses Loch, diese Leere, das NICHTS, IST DAS CHAOS welches vom System um jeden Preis erzwungen werden will und es ist an UNS kein bisschen Leere mehr in uns zu lassen und es wieder mit Leben zu füllen!

Wenn dieses Loch zu gross wird, wird es immer schwieriger es wieder zu beleben und genau darum geben viele auf, den sie kennen mehr Leere als Leben.

Aber solange es noch Leben hat, wird das Leben auch alles wieder heilen können! Darum gibt es nichts wichtigeres im Leben ALS ZU LEBEN!

🇬🇧 Do you hear voices in your head?

Something that one would write off as a serious mental illness is much more widespread than one thinks and even realises.

It is not about the "demonic voices of spirits from other worlds" but voices of parents, friends, partners, children, teachers, bosses, philosophers, priests or/and other "highly regarded" and entrusted role models, but also the hated, "written off" people who had or still have influence.

But yes, these voices continue to drone on like demonic spirits in the heads of traumatised, conditioned, system-programmed and even in "adult" children.

"You mustn't do it like that!"

"You have to do it like this!"

"Why don't you do anything!!!"

"Why do you do it like this and not like that!?"

"Good-for-nothing, nothing will come of you..."

Everything you think, feel, say and do will continue to be under the influence of "those voices" and you will maintain and even perfect your own conditioning.

"What would this or that person say about us if I did it this way"!!!?

"If I don't do this or another exactly like this, this one or that one would put me down again, devalue me"!!?

"I have to do this (talk, think, eat) this way, otherwise everyone will judge me again, judge me, humiliate me, laugh at me, expel me or even declare me crazy"!!?

Every reproach, insult, evaluation, judgement, control or other emotional outburst we receive and accept from confidants (loved ones), but also all the valorisations, exaggerated attention, "love", protection, care, compassion and all other twisted behaviours will leave a notch (voice in the head).

The conditioning, programming will then remain until all these "voices in the head" are confronted and let go.

WE CANNOT CHANGE WHAT OTHERS THINK ABOUT US and at the same time BE WHO WE REALLY ARE!

We cannot be honest with ourselves and everything around us and at the same time influence what/how others think about us.

We could also only manipulate and polish our IMAGE if we try to "control" the thoughts of others!

But it is the FEAR OF BEING JUDGED !

And one only has this fear when one is IN JUDGMENT oneself!

And you only judge if you have grown up in the conditioning of judgement and these voices in your head continue to command you!

We can only be disappointed by confidants. But if the "confidants" have neither full confidence in themselves nor in life, they can only transmit their distrust to us!

This is how this curse has been transmitted for generations and everyone then "perfects" this curse.

With each deception, a part of our life has been taken away from US and has thus "drilled a hole in our soul"! This hole is then filled and echoed with the deceptive voices until WE take away their "platform" and take full ownership of our thoughts to recognise each of these "voices" and let them go!

This hole, this emptiness, the NOTHING, IS THE CHAOS which the system wants to force at all costs and it is up to US not to let any more emptiness in us and to fill it with life again!

When this hole becomes too big, it becomes more and more difficult to revive it and that is exactly why many give up, because they know more emptiness than life.

But as long as there is still life, life will also be able to heal everything again! That is why there is nothing more important in life THAN TO LIVE!

🇹🇷 Kafanızın içinde sesler duyuyor musunuz?

Ciddi bir akıl hastalığı olarak nitelendirilebilecek bir durum, sanıldığından ve hatta fark edildiğinden çok daha yaygındır.

"Başka dünyalardan gelen ruhların şeytani sesleri" değil, ebeveynlerin, arkadaşların, eşlerin, çocukların, öğretmenlerin, patronların, filozofların, rahiplerin ve/veya diğer "çok saygı duyulan" ve emanet edilen rol modellerin sesleri ve aynı zamanda etkisi olan veya hala etkisi olan nefret edilen, "silinmiş" insanların sesleri.

Ama evet, bu sesler travmatize edilmiş, şartlandırılmış, sistem tarafından programlanmış ve hatta "yetişkin" çocukların kafalarında şeytani ruhlar gibi dolaşmaya devam ediyor.

"Böyle yapmamalısın!"

"Böyle yapmak zorundasın!"

"Neden hiçbir şey yapmıyorsun!!!"

"Neden öyle değil de böyle yapıyorsun?!"

"Hiçbir işe yaramaz, senden bir şey çıkmaz..."

Düşündüğünüz, hissettiğiniz, söylediğiniz ve yaptığınız her şey "o seslerin" etkisi altında kalmaya devam edecek ve kendi koşullanmanızı sürdürecek ve hatta mükemmelleştireceksiniz.

"Böyle yaparsam şu ya da bu kişi hakkımızda ne der?"!!!?

"Eğer bunu ya da bir başkasını tam olarak böyle yapmazsam, şu ya da bu beni yine aşağılar, değersizleştirir"!!!?

"Bunu (konuşmayı, düşünmeyi, yemeyi) bu şekilde yapmak zorundayım, yoksa herkes beni yine yargılar, yargılar, aşağılar, güler, kovar, hatta deli ilan eder"!!!?

Sırdaşlardan (sevdiklerimizden) aldığımız ve kabul ettiğimiz her sitem, hakaret, değerlendirme, yargılama, kontrol veya diğer duygusal patlamalar, aynı zamanda tüm değer vermeler, abartılı ilgi, "sevgi", koruma, özen, şefkat ve diğer tüm çarpık davranışlar bir çentik (kafanın içindeki ses) bırakacaktır.

Koşullanma ve programlama, tüm bu "kafanın içindeki seslerle" yüzleşilip bırakılana kadar devam edecektir.

BAŞKALARININ BİZİM HAKKIMIZDA DÜŞÜNDÜKLERİNİ DEĞİŞTİREMEYİZ ve aynı zamanda GERÇEKTE KİM OLDUĞUMUZU BİLEMEYİZ!

Kendimize ve etrafımızdaki her şeye karşı dürüst olamaz ve aynı zamanda başkalarının bizim hakkımızda ne/nasıl düşündüğünü etkileyemeyiz.

Ayrıca, başkalarının düşüncelerini "kontrol etmeye" çalışırsak ancak İMAJIMIZI manipüle edebilir ve parlatabiliriz!

Ama bu, YARGILANMA KORKUSUDUR!

Ve kişi bu korkuyu yalnızca kendisi YARGILANDIĞINDA yaşar!

Ve sadece yargılama koşullanması içinde büyüdüyseniz ve kafanızdaki bu sesler size komut vermeye devam ediyorsa yargılarsınız!

Sadece sırdaşlar tarafından hayal kırıklığına uğratılabiliriz. Ancak "sırdaşlar" ne kendilerine ne de hayata tam olarak güvenmiyorlarsa, bize sadece güvensizliklerini aktarabilirler!

Bu lanet nesiller boyunca bu şekilde aktarılmış ve herkes daha sonra bu laneti "mükemmelleştirmiştir".

Her bir aldatma ile yaşamımızın bir parçası BİZDEN alınmış ve böylece "ruhumuzda bir delik açılmış" olur! Bu delik daha sonra, BİZ onların "platformunu" ortadan kaldırana ve bu "seslerin" her birini tanımak ve gitmelerine izin vermek için düşüncelerimize tam olarak sahip çıkana kadar aldatıcı seslerle doldurulur ve yankılanır!

Bu delik, bu boşluk, HİÇLİK, sistemin ne pahasına olursa olsun zorlamak istediği KAOS'tur ve içimizde daha fazla boşluk bırakmamak ve onu yeniden yaşamla doldurmak BİZE kalmıştır!

Bu delik çok büyüdüğünde, onu canlandırmak giderek daha zor hale gelir ve işte tam da bu yüzden pek çok kişi pes eder, çünkü yaşamdan çok boşluğu bilirler.

Ancak yaşam devam ettiği sürece, yaşam da her şeyi yeniden iyileştirebilecektir! İşte bu yüzden hayatta YAŞAMAKTAN daha önemli bir şey yoktur!