Ein Lemming an der Spitze der Lemminge: Slavoj Zizek und der endgültige Zusammenbruch der Antikriegslinken
🇩🇪 Ein Lemming an der Spitze der Lemminge: Slavoj Zizek und der endgültige Zusammenbruch der Antikriegslinken
Haben Sie bemerkt, wie jede größere außenpolitische Krise seit dem Einmarsch der USA und Großbritanniens in den Irak im Jahr 2003 eine weitere Schicht der Linken dazu gebracht hat, sich dem Pro-NATO- und Pro-Kriegs-Lager anzuschließen?
Heute ist es schwer, sich daran zu erinnern, dass viele Millionen in den USA und Europa gegen den Angriff auf den Irak demonstriert haben. Es fühlt sich manchmal so an, als gäbe es niemanden mehr, der nicht die nächste Profitwelle für den militärisch-industriellen Komplex des Westens (der von denselben Profiteuren gewöhnlich als „Verteidigungsindustrie“ bezeichnet wird) anfeuert.
Washington hat aus der Unbeliebtheit seines Angriffs auf den Irak im Jahr 2003, der darauf abzielte, mehr Ölreserven im Nahen Osten zu kontrollieren, eine harte Lektion gelernt. Gewöhnliche Menschen mögen es nicht, wenn die öffentlichen Kassen geplündert werden oder jahrelange Sparmaßnahmen erleiden, nur um die Taschen von Blackwater, Halliburton und Raytheon zu füllen. Und das umso mehr, wenn ihnen ein solcher Krieg auf der Grundlage einer großen Täuschung verkauft wird.
Seitdem verpacken die USA ihren Neokolonialismus in Stellvertreterkriegen, die sich viel leichter verkaufen lassen. Es gab eine Reihe von ihnen: Libyen, Syrien, Jemen, Iran, Venezuela und jetzt die Ukraine. Jedes Mal werden durch die selbstlosen, humanitären Instinkte des Westens ein paar weitere Linke in das Lager der Kriegsfalken gelockt – befördert natürlich durch das Fass eines vom Westen gelieferten Arsenals. Dieser Prozess hat mit der Ukraine seinen Tiefpunkt erreicht.
[ ... ] Eine andere Korrespondentin, Emma Briant, eine Akademikerin, die behauptet, auf russische Desinformation spezialisiert zu sein, bietet einen Einblick, wie sie den mutmaßlichen Feind im Inneren definiert: diejenigen, die „WikiLeaks nahe stehen“, jeder, der „Carole [Cadwalladr] täuscht“, und Verkaufsstellen, die „Menschen davon abhalten, den Guardian zu lesen“.
Mason selbst erstellt ein auffälliges, selbst gezeichnetes Spinnennetzdiagramm der angeblich „Pro-Putin-Infosphäre“ in Großbritannien, das einen Großteil der Linken umfasst, darunter Corbyn, die Stop-the-War-Bewegung sowie die Schwarzen und Muslime Gemeinschaften. Mehrere Medienseiten werden erwähnt, darunter Mint Press und Novara Media, eine unabhängige britische Website, die mit Corbyn sympathisiert.
Khan und Mason überlegen, wie sie dazu beitragen können, eine Untersuchung der britischen Regierung gegen unabhängige Medien einzuleiten, damit sie als „mit dem russischen Staat verbundene Medien“ gekennzeichnet werden können, um sie weiter aus der Sichtbarkeit in den sozialen Medien zu entfernen.
Mason erklärt, das Ziel sei es, die Entstehung einer „linken antiimperialistischen Identität“ zu verhindern, die, wie er befürchtet, „attraktiv sein wird, weil der Liberalismus nicht weiß, wie er ihr entgegenwirken soll“ – ein aufschlussreiches Eingeständnis, dass er an echte Linke glaubt. Flügelkritik an der westlichen Außenpolitik kann nicht durch öffentliche Widerlegung, sondern nur durch geheime Desinformationskampagnen abgewehrt werden.
Er fordert Bemühungen, nicht nur gegen unabhängige Medien und „Schurken“-Akademiker, sondern auch gegen linken politischen Aktivismus vorzugehen. Als besondere Bedrohung identifiziert er Corbyn, der zuvor durch eine Reihe von Desinformationskampagnen geschädigt worden war, darunter völlig beweisfreie Behauptungen, dass die Labour Party während seiner Amtszeit zu einer Brutstätte des Antisemitismus geworden sei. Mason befürchtet, dass Corbyn eine neue, unabhängige linke Partei gründen könnte. Es sei wichtig, so Mason, jede solche Ideologie zu „quarantänisieren“ und zu „stigmatisieren“.
Kurz gesagt, anstatt den Journalismus zu nutzen, um den Streit und den Kampf um die öffentliche Meinung zu gewinnen, möchte Mason die dunklen Künste des Sicherheitsstaates nutzen, um unabhängigen Medien sowie abweichenden Akademikern und linken politischen Aktivisten Schaden zuzufügen. Er will keine Einflussnahme auf die Öffentlichkeit, die nicht eng an den außenpolitischen Kernzielen des nationalen Sicherheitsstaates ausgerichtet ist.
Masons Korrespondenz deutet auf die Realität hinter Cadwalladrs Behauptung hin, Assange sei der „wirbelnde Wirbel im Zentrum von allem“. Assange symbolisiert diesen „wirbelnden Vortex“ nur deshalb für nachrichtendienstlich ausgerichtete etablierte Journalisten, weil WikiLeaks zahlreiche Insiderinformationen veröffentlicht hat, die westliche Ansprüche auf eine globale moralische Führung als komplette Scharade entlarven – und die Journalisten, die diese Behauptungen verstärken, als völlige Scharlatane.
In Teil zwei werden wir untersuchen, warum Journalisten wie Mason und Cadwalladr in den etablierten Medien erfolgreich sind; die lange Geschichte der geheimen Absprachen zwischen westlichen Geheimdiensten und den Medien des Establishments; und wie diese für beide Seiten vorteilhafte Absprache für jeden von ihnen immer wichtiger wird.
[ ... Dies ist ein Auszug Jonathan Cook in den MINTPRESS NEWS ... ]
🇬🇧A Lemming Leading the Lemmings: Slavoj Zizek and the Terminal Collapse of the Anti-War Left
Have you noticed how every major foreign policy crisis since the U.S. and U.K.’s invasion of Iraq in 2003 has peeled off another layer of the left into joining the pro-NATO, pro-war camp?
It is now hard to remember that many millions marched in the U.S. and Europe against the attack on Iraq. It sometimes feels like there is no one left who is not cheerleading the next wave of profits for the West’s military-industrial complex (usually referred to as the “defense industry” by those very same profiteers).
Washington learned a hard lesson from the unpopularity of its 2003 attack on Iraq aimed at controlling more of the Middle East’s oil reserves. Ordinary people do not like seeing the public coffers ransacked or suffering years of austerity, simply to line the pockets of Blackwater, Halliburton, and Raytheon. And all the more so when such a war is sold to them on the basis of a huge deception.
So since then, the U.S. has been repackaging its neocolonialism via proxy wars that are a much easier sell. There have been a succession of them: Libya, Syria, Yemen, Iran, Venezuela and now Ukraine. Each time, a few more leftists are lured into the camp of the war hawks by the West’s selfless, humanitarian instincts – promoted, of course, through the barrel of a Western-supplied arsenal. That process has reached its nadir with Ukraine.
[ ... ] Another correspondent, Emma Briant, an academic who claims to specialize in Russian disinformation, offers an insight into how she defines the presumed enemy within: those “close to WikiLeaks,” anyone “trolling Carole [Cadwalladr],” and outlets “discouraging people from reading the Guardian.”
Mason himself produces an eye-popping, self-drawn, spider’s web chart of the supposedly “pro-Putin infosphere” in the U.K., embracing much of the left, including Corbyn, the Stop the War movement, as well as the Black and Muslim communities. Several media sites are mentioned, including Mint Press and Novara Media, an independent British website sympathetic to Corbyn.
Khan and Mason consider how they can help trigger a British government investigation of independent outlets so that they can be labeled as “Russian-state affiliated media” to further remove them from visibility on social media.
Mason states that the goal is to prevent the emergence of a “left anti-imperialist identity,” which, he fears, “will be attractive because liberalism doesn’t know how to counter it” – a telling admission that he believes genuine left-wing critiques of Western foreign policy cannot be dealt with through public refutation but only through secret disinformation campaigns.
He urges efforts to crack down not only on independent media and “rogue” academics but on left-wing political activism. He identifies as a particular threat Corbyn, who was earlier harmed through a series of disinformation campaigns, including entirely evidence-free claims that the Labour Party during his tenure became a hotbed of antisemitism. Mason fears Corbyn might set up a new, independent left-wing party. It is important, Mason notes, to “quarantine” and “stigmatize” any such ideology.
In short, rather than use journalism to win the argument and the battle for public opinion, Mason wishes to use the dark arts of the security state to damage independent media, as well as dissident academics and left-wing political activism. He wants no influences on the public that are not tightly aligned with the core foreign policy goals of the national security state.
Mason’s correspondence hints at the reality behind Cadwalladr’s claim that Assange was the “swirling vortex at the centre of everything.” Assange symbolizes that “swirling vortex” to intelligence-aligned establishment journalists only because WikiLeaks has published plenty of insider information that exposes Western claims to global moral leadership as a complete charade – and the journalists who amplify those claims as utter charlatans.
In part two, we will examine why journalists like Mason and Cadwalladr prosper in the establishment media; the long history of collusion between Western intelligence agencies and the establishment media; and how that mutually beneficial collusion is becoming ever more important to each of them.
[ ... This is an excerpt. Jonathan Cook in MINTPRESS NEWS ... ]
🇹🇷 Lemminglere Önderlik Eden Bir Lemming: Slavoj Zizek ve Savaş Karşıtı Solun Son Çöküşü
ABD ve İngiltere'nin 2003'te Irak'ı işgalinden bu yana her büyük dış politika krizinin, solun başka bir katmanını NATO yanlısı, savaş yanlısı kampa katılmaya nasıl ayırdığını fark ettiniz mi?
ABD ve Avrupa'da milyonlarca insanın Irak'a yönelik saldırıya karşı yürüdüğünü şimdi hatırlamak zor. Bazen Batı'nın askeri-sanayi kompleksi için bir sonraki kâr dalgasını amigoluk yapmayan kimse kalmamış gibi geliyor (aynı vurguncular tarafından genellikle “savunma endüstrisi” olarak anılıyor).
Washington, 2003 yılında Ortadoğu'nun petrol rezervlerinin daha fazlasını kontrol etmeyi amaçlayan Irak'a yönelik saldırısının popüler olmamasından sert bir ders aldı. Sıradan insanlar, sadece Blackwater, Halliburton ve Raytheon'un ceplerini doldurmak için kamu kasasının arandığını veya yıllarca kemer sıkma yaşadığını görmekten hoşlanmazlar. Ve dahası, böyle bir savaş onlara büyük bir aldatmaca temelinde satıldığında.
O zamandan beri ABD, yeni-sömürgeciliğini çok daha kolay satılan vekalet savaşları aracılığıyla yeniden paketliyor. Bunların ardı ardına geldi: Libya, Suriye, Yemen, İran, Venezuela ve şimdi Ukrayna. Her seferinde, birkaç solcu, Batı'nın özverili, insani içgüdüleri tarafından savaş şahinlerinin kampına çekilir - elbette, Batı tarafından sağlanan bir cephaneliğin namlusu aracılığıyla terfi ettirilir. Bu süreç Ukrayna ile en düşük noktasına ulaştı.
[ ... ] Bir başka muhabir, Rus dezenformasyonunda uzman olduğunu iddia eden bir akademisyen olan Emma Briant, içindeki varsayılan düşmanı nasıl tanımladığına dair bir fikir veriyor: "WikiLeaks'e yakın olanlar", "Carole'u [Cadwalladr] trolleyenler" ve "insanları Guardian'ı okumaktan caydırıyor."
Mason'ın kendisi, Birleşik Krallık'taki sözde “Putin yanlısı bilgi küresinin”, Corbyn, Savaşı Durdur hareketi ve Siyahlar ve Müslüman da dahil olmak üzere solun çoğunu kucaklayan, göz kamaştırıcı, kendi çizdiği, örümcek ağı grafiğini üretiyor. topluluklar. Mint Press ve Corbyn'e sempati duyan bağımsız bir İngiliz web sitesi olan Novara Media da dahil olmak üzere çeşitli medya sitelerinden bahsedilmektedir.
Khan ve Mason, İngiliz hükümetinin bağımsız kuruluşlar hakkında bir soruşturma başlatmasına nasıl yardımcı olabileceklerini düşünüyorlar, böylece onları sosyal medyadaki görünürlükten daha da uzaklaştırmak için “Rus devletiyle bağlantılı medya” olarak etiketlenebiliyorlar.
Mason, amacın “çekici olacağından korktuğu için liberalizm buna nasıl karşı koyacağını bilemediği” bir “anti-emperyalist sol kimliğin” ortaya çıkmasını önlemek olduğunu belirtiyor – gerçek solun inandığı çarpıcı bir itiraf- Batı dış politikasına yönelik kanat eleştirileri, kamuoyu tarafından çürütülerek değil, yalnızca gizli dezenformasyon kampanyalarıyla ele alınabilir.
Yalnızca bağımsız medya ve "haydut" akademisyenleri değil, sol siyasi aktivizmi de çökertme çabalarını teşvik ediyor. Daha önce bir dizi dezenformasyon kampanyasıyla zarar görmüş olan Corbyn'i özel bir tehdit olarak tanımlıyor. Mason, Corbyn'in yeni, bağımsız bir sol parti kurmasından korkuyor. Mason, böyle bir ideolojiyi “karantinaya almanın” ve “damgalamanın” önemli olduğunu belirtiyor.
Kısacası, Mason, gazeteciliği tartışmayı ve kamuoyu mücadelesini kazanmak için kullanmak yerine, güvenlik devletinin karanlık sanatlarını kullanarak bağımsız medyaya, ayrıca muhalif akademisyenlere ve solcu siyasi aktivizme zarar vermek istiyor. Ulusal güvenlik devletinin temel dış politika hedefleriyle sıkı bir şekilde uyumlu olmayan halk üzerinde hiçbir etki istemiyor.
Mason'ın yazışmaları, Cadwalladr'ın Assange'ın "her şeyin merkezinde dönen girdap" olduğu iddiasının ardındaki gerçekliğe işaret ediyor. Assange, WikiLeaks'in Batı'nın küresel ahlaki liderliğe yönelik iddialarını tam bir maskaralık olarak ifşa eden çok sayıda içeriden bilgi yayınlamış olması ve bu iddiaları tam bir şarlatan olarak yayan gazeteciler için istihbarata bağlı kuruluş gazetecileri için "dönen girdap"ı sembolize ediyor.
İkinci bölümde, Mason ve Cadwalladr gibi gazetecilerin müesses nizam medyasında neden başarılı olduklarını inceleyeceğiz; Batılı istihbarat teşkilatları ile müesses nizam medyası arasındaki uzun gizli anlaşma tarihi; ve bu karşılıklı yarar sağlayan gizli anlaşmanın her biri için nasıl daha önemli hale geldiğini.
[ ... Bu bir alıntıdır Jonathan Cook MINTPRESS HABERLERDE... ]
Kommentare
Kommentar veröffentlichen