Nach Kasachstan ist die Ära der Farbrevolution vorbei
NETZFUND:
Nach Kasachstan sind die Ära der Farbrevolutionen vorbei
[ Hinweis vergleichen mit Artikeln auf der Seite von Andrew Korybko ]
Was in 🇰🇿 Kasachstan geschah, sieht zunehmend aus wie ein US- 🇹🇷 türkisch- 🇬🇧 britischer 🇮🇱 israelisch geführter Staatsstreichversuch, der von ihren eurasischen Gegnern dramatisch vereitelt wurde
Das Jahr 2022 begann mit einem Feuer in Kasachstan, einem schweren Angriff auf eine der wichtigsten Drehscheiben der eurasischen Integration. Wir beginnen erst zu verstehen, was und wie es passiert ist.
Am Montagmorgen hielten die Führer der Organisation des Vertrags über kollektive Sicherheit (OVKS) eine außerordentliche Sitzung ab, um über Kasachstan zu diskutieren.
Der kasachische Präsident Kassym-Jomart Tokayev hat es kurz und bündig formuliert. Unruhen seien „hinter ungeplanten Protesten versteckt“ worden. Das Ziel war „die Macht zu ergreifen“ – ein Putschversuch. Die Aktionen wurden „von einem einzigen Zentrum aus koordiniert“. Und „ausländische Militante waren an den Unruhen beteiligt“.
Der russische Präsident Wladimir Putin ging noch weiter: Während der Unruhen wurden „Maidan-Technologien verwendet“, ein Hinweis auf den ukrainischen Platz, auf dem 2013 Proteste eine NATO-feindliche Regierung absetzten.
Putin verteidigte das sofortige Eingreifen der OVKS-Friedenstruppen in Kasachstan und sagte: „Es sei notwendig, unverzüglich zu reagieren.“ Die OVKS werde „so lange wie nötig“ vor Ort sein, aber nach Abschluss der Mission „wird natürlich das gesamte Kontingent aus dem Land abgezogen“. Die Truppen werden voraussichtlich Ende dieser Woche abziehen.
Aber hier ist der entscheidende Punkt: „Die OVKS-Länder haben gezeigt, dass sie innerhalb ihrer Grenzen kein Chaos und ‚Farbrevolutionen‘ zulassen werden.“
Putin stimmte mit dem kasachischen Staatssekretär Erlan Karin überein, der als erster nachweislich die richtige Terminologie auf die Ereignisse in seinem Land anwendete: Was geschah, war ein „hybrider Terroranschlag“ sowohl interner als auch externer Kräfte mit dem Ziel, die Regierung stürzen.
—Das verworrene Hybridnetz
Praktisch niemand weiß davon. Doch im vergangenen Dezember wurde in der kirgisischen Hauptstadt Bischkek ein weiterer Putsch dezent vereitelt. Kirgisische Geheimdienstquellen führen die Technik auf eine Reihe von NGOs zurück, die mit Großbritannien und der Türkei in Verbindung stehen. Dies stellt eine absolut wichtige Facette von The Big Picture vor: Die mit der NATO verbundenen Informationen und ihre Vermögenswerte haben möglicherweise eine gleichzeitige Offensive der Farbrevolution in ganz Zentralasien vorbereitet.
Auf meinen Reisen nach Zentralasien Ende 2019, vor Covid, war klar zu sehen, wie westliche NGOs – Hybrid War Fronts – sowohl in Kirgisistan als auch in Kasachstan äußerst mächtig blieben. Sie sind jedoch nur ein Nexus in einem westlichen Nebel aus Hybridkriegsnebel, der über Zentralasien und Westasien verteilt ist. Hier sehen wir, wie die CIA und der US Deep State den MI6 und verschiedene türkische Geheimdienste durchkreuzen.
Als Präsident Tokayev im Code von einem „Single Center“ sprach, meinte er einen bislang „geheimen“ US-türkisch-israelischen Militär-Geheimdienst im südlichen Geschäftszentrum Almaty, so ein hochrangiger Zentralasiatischer Intel-Quelle. In diesem „Zentrum“ koordinierten 22 Amerikaner, 16 Türken und 6 Israelis Sabotagebanden – in Westasien von den Türken ausgebildet – und dann nach Almaty gesäumt.
Die Operation begann sich endgültig aufzulösen, als kasachische Truppen – mit Hilfe von russischen/CSTO-Informationen – die Kontrolle über den zerstörten Flughafen Almaty zurückerlangten, der in ein Drehkreuz für den Empfang ausländischer Militärgüter umgewandelt werden sollte.
Der Hybridkrieg im Westen musste fassungslos und wütend darüber sein, wie die CSTO die kasachische Operation so blitzschnell abfangen konnte. Das Schlüsselelement ist, dass der Sekretär des russischen Nationalen Sicherheitsrats, Nikolai Patrushev, das Big Picture vor Äonen gesehen hat.
Es ist also kein Geheimnis, warum Russlands Luft- und Raumfahrt- und Lufttransportkräfte sowie die massive notwendige Unterstützungsinfrastruktur praktisch einsatzbereit waren.
Bereits im November war Patruschews Laser auf die erniedrigende Sicherheitslage in Afghanistan gerichtet. Der tadschikische Politologe Parviz Mullojanov gehörte zu den ganz wenigen, die betonten, dass bis zu 8.000 salafistisch-dschihadistische Vermögenswerte der imperialen Maschinerie, die von einer Rattenlinie aus Syrien und dem Irak verschifft wurden, in der Wildnis Nordafghanistans herumlungerten.
Das ist der Großteil von ISIS-Khorasan – oder ISIS, der nahe der Grenze zu Turkmenistan wiederhergestellt wurde. Einige von ihnen wurden ordnungsgemäß nach Kirgisistan transportiert. Von dort war es sehr einfach, die Grenze von Bishek zu überqueren und in Almaty aufzutauchen.
Patrushev und sein Team wussten nach dem kaiserlichen Rückzug aus Kabul schnell, wie diese dschihadistische Reservearmee eingesetzt werden sollte: entlang der 7.500 km langen Grenze zwischen Russland und dem zentralasiatischen „stans“.
Das erklärt unter anderem eine Rekordzahl von Vorbereitungsübungen, die Ende 2021 auf dem 210. russischen Militärstützpunkt in Tadschikistan durchgeführt wurden.
—James Bond spricht Türkisch
Der Zusammenbruch der chaotischen kasachischen Operation beginnt notwendigerweise mit den üblichen Verdächtigen: dem US Deep State, der seine Strategie in einem RAND-Konzernbericht aus dem Jahr 2019, Extending Russia, so gut wie „besungen“ hat. Kapitel 4 über „geopolitische Maßnahmen“ beschreibt alles von „tödlicher Hilfe für die Ukraine“, „Förderung eines Regimewechsels in Weißrussland“ und „Erhöhung der Unterstützung für syrische Rebellen“ – alles schwerwiegende Fehlschläge – bis hin zur „Verringerung des russischen Einflusses in Zentralasien“. ”
Das war das Masterkonzept. Die Umsetzung fiel auf die MI6-Turk-Verbindung.
CIA und MI6 investierten mindestens seit 2005 in zwielichtige Einrichtungen in Zentralasien, als sie die damals den Taliban nahe stehende Islamische Bewegung Usbekistans (IMU) ermutigten, im Süden Kirgisistans Verwüstung anzurichten. Nichts ist passiert.
Ganz anders sah es im Mai 2021 aus, als Jonathan Powell vom MI6 irgendwo an der türkisch-syrischen Grenze in der Nähe von Idlib auf die Führung von Jabhat al-Nusra traf, die viele zentralasiatische Dschihadisten beherbergt. Der Deal bestand darin, dass diese „gemäßigten Rebellen“ – in der US-Terminologie – nicht länger als „Terroristen“ gebrandmarkt werden würden, solange sie der antirussischen NATO-Agenda folgten.
Das war einer der wichtigsten Vorbereitungsschritte im Vorfeld der dschihadistischen Rattenlinie nach Afghanistan – komplett mit der Ausweitung Zentralasiens.
Der Ursprung der Offensive soll im Juni 2020 liegen, als der ehemalige Botschafter in der Türkei von 2014 bis 2018, Richard Moore, zum Chef des MI6 ernannt wurde. Moore hat vielleicht keinen Zentimeter von Kim Philbys Kompetenz, aber er passt in das Profil: tollwütiger Russophobe und ein Cheerleader der Great Turania-Fantasie, die eine pantürkische Konföderation türkischsprachiger Völker aus Westasien und dem Kaukasus bis nach Zentral fördert Asien und sogar russische Republiken an der Wolga.
Der MI6 ist in allen „Stans“ mit Ausnahme des autarken Turkmenistans tief verwurzelt – er reitet geschickt die pantürkistische Offensive als ideales Vehikel, um Russland und China entgegenzuwirken.
Erdogan selbst war in eine harte Groß-Turania-Offensive investiert, insbesondere nach der Schaffung des Türkischen Rates im Jahr 2009. Entscheidend ist, dass im nächsten März das Gipfeltreffen des Konföderationsrates der türkischsprachigen Staaten – der neuen Konfession des Türkischen Rates – in Kasachstan. Es wird erwartet, dass die Stadt Turkestan im Süden Kasachstans als geistige Hauptstadt der türkischen Welt bezeichnet wird.
Und hier gerät die „türkische Welt“ in einen Frontalkonflikt mit dem integrierenden russischen Konzept der Greater Eurasia Partnership und sogar mit der Shanghai Cooperation Organization (SCO), die die Türkei entscheidend nicht als Mitglied zählt.
Erdogans kurzfristige Ambitionen scheinen zunächst nur kommerzieller Natur zu sein: Nachdem Aserbaidschan den Karabach-Krieg gewonnen hat, erwartet er, über Baku über das Kaspische Meer Zugang nach Zentralasien zu erhalten, einschließlich des industriell-militärischen Komplexes der Türkei, der Militärtechnologie an Kasachstan und Usbekistan verkauft .
Türkische Unternehmen investieren bereits massiv in Immobilien und Infrastruktur. Und parallel dazu läuft Ankaras Soft Power auf Hochtouren und sammelt endlich die Früchte der Ausübung eines großen Drucks, beispielsweise um den Übergang in Kasachstan von der kyrillischen Schrift zum lateinischen Alphabet ab 2023 zu beschleunigen.
Doch sowohl Russland als auch China ist sich sehr bewusst, dass die Türkei im Wesentlichen die NATO repräsentiert, die in Zentralasien eindringt. Die Organisation türkischer Staaten wird kryptisch als die kasachische Operation „Proteste anheizen“ bezeichnet.
Es ist alles sehr trüb. Erdogans Neo-Osmanismus – der mit massivem Cheerleading durch seine Basis der Muslimbruderschaft einhergeht – hat im Wesentlichen nichts mit dem panturanischen Drang zu tun, einer rassistischen Bewegung, die die Herrschaft durch relativ „reine“ Türken vorhersagt.
Das Problem ist, dass sie konvergieren, während sie immer extremer werden, wobei die rechtsgerichteten Grauen Wölfe der Türkei tief verstrickt sind. Das erklärt, warum Ankara-Intelligenz ein Sponsor und in vielen Fällen ein Waffenträger sowohl des ISIS-Khorasan-Franchise als auch dieser Turan-Rassisten ist, von Bosnien bis Xinjiang über Zentralasien.
Von dieser giftigen Assoziation profitiert das Imperium z. B. in Armenien. Und dasselbe würde in Kasachstan passieren, wenn die Operation erfolgreich ist.
Bringt die Trojanischen Pferde her
Jede Farbrevolution braucht ein „maximales“ Trojanisches Pferd. In unserem Fall scheint dies die Rolle des ehemaligen Leiters des KNB (National Security Committee) Karim Massimov zu sein, der jetzt im Gefängnis sitzt und des Hochverrats angeklagt ist.
Massimov ist ein sehr ehrgeiziger Halb-Uigure, und das behinderte theoretisch seinen vorherbestimmten Aufstieg an die Macht. Seine Verbindungen zu türkischen Geheimdienstinformationen sind im Gegensatz zu seiner gemütlichen Beziehung zu Joe Biden und seinem Sohn noch nicht vollständig detailliert.
Ein ehemaliger Minister für Innere Angelegenheiten und Staatssicherheit, Generalleutnant Felix Kulov, hat ein faszinierendes, verworrenes Netz gesponnen, das die mögliche interne Dynamik des in die Farbrevolution eingebauten „Coups“ erklärt.
Laut Kulov, Massimov und Samir Abish, der Neffe des kürzlich gestürzten kasachischen Sicherheitsratsvorsitzenden Nursultan Nasarbajew, überwachten während der Unruhen „geheime“ Einheiten „bärtiger Männer“ bis zum Hals. Die KNB war Nasarbajew direkt unterstellt, der bis letzte Woche Vorsitzender des Sicherheitsrats war.
Als Tokajew die Mechanismen des Putsches verstand, degradierte er sowohl Massimov als auch Samat Abish. Dann trat Nasarbajew „freiwillig“ von seinem lebenslangen Vorsitz im Sicherheitsrat zurück. Abish bekam dann diesen Posten und versprach, die „bärtigen Männer“ zu stoppen und dann zurückzutreten.
Das würde also direkt auf einen Zusammenstoß zwischen Nasarbajew und Tokajew hinweisen. Das macht Sinn, denn während seiner 29-jährigen Amtszeit spielte Nasarbajew ein zu westlich geprägtes Multi-Vektor-Spiel, von dem Kasachstan nicht unbedingt profitierte. Er verabschiedete britische Gesetze, spielte mit Erdogan die pantürkische Karte aus und ließ zu, dass ein Tsunami von NGOs eine atlantische Agenda förderte.
Tokajew ist ein sehr intelligenter Betreiber. Ausgebildet beim Auswärtigen Dienst der ehemaligen UdSSR, spricht er fließend Russisch und Chinesisch und ist voll und ganz auf Russland-China ausgerichtet – also voll im Einklang mit dem Masterplan der BRI, der Eurasia Economic Union und der SCO.
Tokajew versteht ähnlich wie Putin und Xi, wie diese Triade aus BRI/EAEU/SCO den ultimativen imperialen Albtraum darstellt und wie die Destabilisierung von Kasachstan – einem Schlüsselakteur der Triade – ein tödlicher Coup gegen die eurasische Integration wäre.
Immerhin repräsentiert Kasachstan 60 Prozent des BIP Zentralasiens, riesige Öl-/Gas- und Bodenschätze, hochmoderne Hightech-Industrien: eine säkulare, einheitliche, konstitutionelle Republik mit einem reichen kulturellen Erbe.
Es dauerte nicht lange, bis Tokajew die Vorzüge des sofortigen Aufrufs der OVKS zur Rettung erkannte: Kasachstan unterzeichnete den Vertrag bereits 1994. Schließlich kämpfte Tokajew gegen einen vom Ausland geführten Putsch gegen seine Regierung.
Putin hat unter anderem betont, dass nur eine offizielle kasachische Untersuchung berechtigt ist, den Kern der Sache auf den Punkt zu bringen. Noch ist unklar, wer – und in welchem Umfang – die randalierenden Mobs gesponsert hat. Es gibt viele Motive: eine pro-russische/chinesische Regierung zu sabotieren, Russland zu provozieren, BRI zu sabotieren, Bodenschätze zu plündern, eine „Islamisierung“ im Stil des Hauses Saud aufzuladen.
Nur wenige Tage vor dem Beginn der russisch-amerikanischen „Sicherheitsgarantien“ in Genf war diese farbige Revolution eine Art Gegenultimatum – in Verzweiflung – des NATO-Establishments.
Zentralasien, Westasien und die überwältigende Mehrheit des Globalen Südens haben die blitzschnelle eurasische Reaktion der OVKS-Truppen miterlebt – die nun ihre Arbeit getan haben und Kasachstan in wenigen Tagen verlassen werden – und wie diese Farbrevolution ist kläglich gescheitert.
Es könnte genauso gut das letzte sein. Hüten Sie sich vor der Wut eines gedemütigten Imperiums.
quoted:
🇬🇧 After Kazakhstan, the color revolutions era are over
[ N.B. compare with articles on Andrew Korybko's page ]
What happened in 🇰🇿 Kazakhstan increasingly looks like a US- 🇹🇷 Turkish- 🇬🇧 British- 🇮🇱 Israeli-led coup d'etat attempt foiled dramatically by their Eurasian adversaries
The year 2022 started with Kazakhstan on fire, a serious attack against one of the key hubs of Eurasian integration. We are only beginning to understand what and how it happened.
On Monday morning, leaders of the Collective Security Treaty Organization (CSTO) held an extraordinary session to discuss Kazakhstan.
Kazakh President Kassym-Jomart Tokayev framed it succinctly. Riots were “hidden behind unplanned protests.” The goal was “to seize power” – a coup attempt. Actions were “coordinated from a single center.” And “foreign militants were involved in the riots.”
Russian President Vladimir Putin went further: during the riots, “Maidan technologies were used,” a reference to the Ukranian square where 2013 protests unseated a NATO-unfriendly government.
Defending the prompt intervention of CSTO peacekeeping forces in Kazakhstan, Putin said, “it was necessary to react without delay.” The CSTO will be on the ground “as long as necessary,” but after the mission is accomplished, “of course, the entire contingent will be withdrawn from the country.” Forces are expected to exit later this week.
But here’s the clincher: “CSTO countries have shown that they will not allow chaos and ‘color revolutions’ to be implemented inside their borders.”
Putin was in synch with Kazakh State Secretary Erlan Karin, who was the first, on the record, to apply the correct terminology to events in his country: What happened was a “hybrid terrorist attack,” by both internal and external forces, aimed at overthrowing the government.
—The tangled hybrid web
Virtually no one knows about it. But last December, another coup was discreetly thwarted in the Kyrgyz capital, Bishkek. Kyrgyz intel sources attribute the engineering to a rash of NGOs linked with Britain and Turkey. That introduces an absolutely key facet of The Big Picture: NATO-linked intel and their assets may have been preparing a simultaneous color revolution offensive across Central Asia.
On my Central Asia travels in late 2019, pre-Covid, it was plain to see how western NGOs – Hybrid War fronts – remained extremely powerful in both Kyrgyzstan and Kazakhstan. Yet, they are just one nexus in a western nebulae of Hybrid War fog deployed across Central Asia, and West Asia for that matter. Here we see the CIA and the US Deep State crisscrossing MI6 and different strands of Turkish intel.
When President Tokayev was referring, in code, to a “single center,” he meant a so far ‘secret’ US-Turk-Israeli military-intel operations room based in the southern business hub of Almaty, according to a highly placed Central Asia intel source. In this “center,” there were 22 Americans, 16 Turks and 6 Israelis coordinating sabotage gangs – trained in West Asia by the Turks – and then rat-lined to Almaty.
The op started to unravel for good when Kazakh forces – with the help of Russian/CSTO intel – retook control of the vandalized Almaty airport, which was supposed to be turned into a hub for receiving foreign military supplies.
The Hybrid War west had to be stunned and livid at how the CSTO intercepted the Kazakh operation at such lightning speed. The key element is that the secretary of Russian National Security Council, Nikolai Patrushev, saw the Big Picture eons ago.
So, it’s no mystery why Russia’s aerospace and aero-transported forces, plus the massive necessary support infrastructure, were virtually ready to go.
Back in November, Patrushev’s laser was already focused on the degrading security situation in Afghanistan. Tajik political scientist Parviz Mullojanov was among the very few who were stressing that there were as many as 8,000 imperial machine Salafi-jihadi assets, shipped by a rat line from Syria and Iraq, loitering in the wilds of northern Afghanistan.
That’s the bulk of ISIS-Khorasan – or ISIS reconstituted near the borders of Turkmenistan. Some of them were duly transported to Kyrgyzstan. From there, it was very easy to cross the border from Bishek and show up in Almaty.
It took no time for Patrushev and his team to figure out, after the imperial retreat from Kabul, how this jihadi reserve army would be used: along the 7,500 km-long border between Russia and the Central Asian ‘stans’.
That explains, among other things, a record number of preparation drills conducted in late 2021 at the 210th Russian military base in Tajikistan.
—James Bond speaks Turkish
The breakdown of the messy Kazakh op necessarily starts with the usual suspects: the US Deep State, which all but “sang” its strategy in a 2019 RAND corporation report, Extending Russia. Chapter 4, on “geopolitical measures”, details everything from “providing lethal aid to Ukraine”, “promoting regime change in Belarus”, and “increasing support for Syrian rebels” – all major fails – to “reducing Russian influence in Central Asia.”
That was the master concept. Implementation fell to the MI6-Turk connection.
The CIA and MI6 had been investing in dodgy outfits in Central Asia since at least 2005, when they encouraged the Islamic Movement of Uzbekistan (IMU), then close to the Taliban, to wreak havoc in southern Kyrgyzstan. Nothing happened.
It was a completely different story by May 2021, when the MI6’s Jonathan Powell met the leadership of Jabhat al-Nusra – which harbors a lot of Central Asian jihadis – somewhere in the Turkish-Syrian border near Idlib. The deal was that these ‘moderate rebels’ – in US terminology – would cease to be branded ‘terrorists’ as long as they followed the anti-Russia NATO agenda.
That was one of the key prep moves ahead of the jihadist ratline to Afghanistan – complete with Central Asia branching out.
The genesis of the offensive should be found in June 2020, when former ambassador to Turkey from 2014 to 2018, Richard Moore, was appointed head of MI6. Moore may not have an inch of Kim Philby’s competence, but he does fit the profile: rabid Russophobe, and a cheerleader of the Great Turania fantasy, which promotes a pan-Turk confederation of Turkic-speaking peoples from West Asia and the Caucasus to Central Asia and even Russian republics in the Volga.
MI6 is deeply entrenched in all the ‘stans’ except autarchic Turkmenistan – cleverly riding the pan-Turkist offensive as the ideal vehicle to counter Russia and China.
Erdogan himself has been invested on a hardcore Great Turania offensive, especially after the creation of the Turkic Council in 2009. Crucially, next March, the summit of the Confederation Council of Turkic-speaking States – the new Turkic Council denomination – will take place in Kazakhstan. The city of Turkestan, in southern Kazakhstan, is expected to be named as the spiritual capital of the Turkic world.
And here, the ‘Turkic world’ enters into a frontal clash with the integrating Russian concept of Greater Eurasia Partnership, and even with the Shanghai Cooperation Organization (SCO) that, crucially, does not count Turkey as a member.
Erdogan’s short term ambition seems at first to be only commercial: after Azerbaijan won the Karabakh war, he expects to use Baku to get access to Central Asia via the Caspian Sea, complete with Turkey’s industrial-military complex sales of military technology to Kazakhstan and Uzbekistan.
Turkish companies are already investing heavily in real estate and infrastructure. And in parallel, Ankara’s soft power is on overdrive, finally collecting the fruits of exercising a lot of pressure, for instance, to speed up the transition in Kazakhstan from Cyrillic script to the Latin alphabet, starting in 2023.
Yet both Russia and China are very much aware that Turkey essentially represents NATO entering Central Asia. The organization of Turkic states are cryptically called the Kazakh operation ‘fuel protests’.
It’s all very murky. Erdogan’s neo-Ottomanism – which comes with massive cheerleading by his Muslim Brotherhood base – essentially has nothing to do with the pan-Turanic drive, which is a racialist movement predicating domination by relatively ‘pure’ Turks.
The problem is that they are converging while becoming more extreme, with Turkey’s right-wing Grey Wolves deeply implicated. That explains why Ankara intel is a sponsor and, in many cases, a weaponizer of both the ISIS-Khorasan franchise and those Turan racists, from Bosnia to Xinjiang via Central Asia.
The Empire handsomely profits from this toxic association, in Armenia, for instance. And the same would happen in Kazakhstan if the operation is successful.
Bring on the Trojan Horses
Every color revolution needs a ‘Maximum’ Trojan Horse. In our case, that seems to be the role of former head of KNB (National Security Committee) Karim Massimov, now held in prison and charged with treason.
Hugely ambitious, Massimov is half-Uyghur and that, in theory, obstructed what he saw as his pre-ordained rise to power. His connections with Turkish intel are not yet fully detailed, unlike his cozy relationship with Joe Biden and son.
A former Minister of Internal Affairs and State Security, Lt Gen Felix Kulov, has weaved a fascinating tangled web explaining the possible internal dynamics of the ‘coup’ built into the color revolution.
According to Kulov, Massimov and Samir Abish, the nephew of recently ousted Kazakh Security Council Chairman Nursultan Nazarbayev, were up to their necks in supervising ‘secret’ units of ‘bearded men’ during the riots. The KNB was directly subordinated to Nazarbayev, who until last week was the chairman of the Security Council.
When Tokayev understood the mechanics of the coup, he demoted both Massimov and Samat Abish. Then Nazarbayev ‘voluntarily’resigned from his life-long chairmanship of the Security Council. Abish then got this post, promising to stop the ‘bearded men,’and then to resign.
So that would point directly to a Nazarbayev-Tokayev clash. It makes sense as during his 29-year rule, Nazarbayev played a multi-vector game that was too westernized and which did not necessarily benefit Kazakhstan. He adopted British laws, played the pan-Turkic card with Erdogan, and allowed a tsunami of NGOs to promote an Atlanticist agenda.
Tokayev is a very smart operator. Trained by the foreign service of the former USSR, fluent in Russian and Chinese, he is totally aligned with Russia-China – which means fully in sync with the masterplan of BRI, the Eurasia Economic Union and the SCO.
Tokayev, much like Putin and Xi, understands how this BRI/EAEU/SCO triad represents the ultimate imperial nightmare, and how destabilizing Kazakhstan – a key actor in the triad – would be a mortal coup against Eurasian integration.
Kazakhstan, after all, represents 60 percent of Central Asia’s GDP, massive oil/gas and mineral resources, cutting-edge high tech industries: a secular, unitary, constitutional republic bearing a rich cultural heritage.
It didn’t take long for Tokayev to understand the merits of immediately calling the CSTO to the rescue: Kazakhstan signed the treaty way back in 1994. After all, Tokayev was fighting a foreign-led coup against his government.
Putin, among others, has stressed how an official Kazakh investigation is the only one entitled to get to the heart of the matter. It’s still unclear exactly who – and to what extent – sponsored the rioting mobs. Motives abound: to sabotage a pro-Russia/China government, to provoke Russia, to sabotage BRI, to plunder mineral resources, to turbo-charge a House of Saud-style ‘Islamization’.
Rushed to only a few days before the start of the Russia-US ‘security guarantees’ in Geneva, this color revolution represented a sort of counter-ultimatum – in desperation – by the NATO establishment.
Central Asia, West Asia, and the overwhelming majority of the Global South have witnessed the lightning fast Eurasian response by the CSTO troops – who, having now done their job, are set to leave Kazakhstan in a couple of days – and how this color revolution has failed, miserably.
It might as well be the last. Beware the rage of a humiliated Empire.
ALINTI:
🇹🇷 Kazakistan'dan sonra renkli devrimler dönemi bitti
[N.B. Andrew Korybko'nun sayfasındaki makalelerle karşılaştırın ]
🇰🇷 Kazakistan'da olanlar giderek ABD'ye benziyor- 🇹🇷 Türk- 🇬🇧 İngiliz- 🇮🇱 İsrail liderliğindeki darbe girişimi, Avrasya hasımları tarafından çarpıcı biçimde engellendi
2022 yılı, Avrasya entegrasyonunun kilit merkezlerinden birine karşı ciddi bir saldırı olan Kazakistan'ın alevler içinde başlamasıyla başladı. Ne olduğunu ve nasıl olduğunu yeni yeni anlamaya başlıyoruz.
Pazartesi sabahı, Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü (CSTO) liderleri Kazakistan'ı görüşmek üzere olağanüstü bir oturum düzenledi.
Kazakistan Cumhurbaşkanı Kassym-Jomart Tokayev bunu kısa ve öz bir şekilde çerçeveledi. İsyanlar “planlanmamış protestoların arkasına gizlendi”. Amaç “iktidarı ele geçirmek” idi – bir darbe girişimi. Eylemler “tek bir merkezden koordine edildi”. Ve "yabancı militanlar ayaklanmalara karıştı."
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin daha da ileri gitti: ayaklanmalar sırasında, 2013 protestolarının NATO'ya dost olmayan bir hükümeti devirdiği Ukrayna meydanına atıfta bulunularak “Maidan teknolojileri kullanıldı”.
CSTO barış güçlerinin Kazakistan'a derhal müdahale etmesini savunan Putin, “gecikmeden tepki vermek gerekliydi” dedi. CSTO “gerektiği sürece” sahada olacak, ancak görev tamamlandıktan sonra “elbette tüm birlik ülkeden çekilecek”. Güçlerin bu hafta içinde çıkması bekleniyor.
Ama işin püf noktası şudur: "KGAÖ ülkeleri, kendi sınırları içinde kaosa ve 'renkli devrimlere' izin vermeyeceklerini gösterdiler."
Putin, kayıtlara geçen ve ülkesindeki olaylara doğru terminolojiyi uygulayan ilk kişi olan Kazak Devlet Bakanı Erlan Karin ile uyum içindeydi: Olan, hem iç hem de dış güçler tarafından hedeflenen bir “hibrit terörist saldırıydı”. hükümeti devirmek.
— Karışık karma ağ
Neredeyse hiç kimse bunu bilmiyor. Ancak geçen Aralık ayında, Kırgızistan'ın başkenti Bişkek'te başka bir darbe gizlice engellendi. Kırgız istihbarat kaynakları, mühendisliği İngiltere ve Türkiye ile bağlantılı bir dizi STK'ya bağlıyor. Bu, Büyük Resmin kesinlikle önemli bir yönünü ortaya koyuyor: NATO bağlantılı istihbarat ve onların varlıkları, Orta Asya'da eşzamanlı bir renkli devrim saldırısı hazırlıyor olabilir.
2019'un sonlarında, Covid öncesi Orta Asya seyahatlerimde, Batı STK'larının - Hibrit Savaş cephelerinin - hem Kırgızistan'da hem de Kazakistan'da nasıl son derece güçlü kaldığını görmek açıktı. Yine de bunlar, Orta Asya ve Batı Asya'da konuşlanmış bir Batı Melez Savaş sisi nebulasında yalnızca bir bağlantı noktasıdır. Burada CIA ve ABD Derin Devletinin MI6 ve farklı Türk istihbarat kollarını çaprazladığını görüyoruz.
Başkan Tokayev şifreli olarak “tek bir merkezden” bahsederken, yüksek düzeyde konumlanmış bir Orta Asya'ya göre, Almatı'nın güney ticaret merkezinde bulunan, şimdiye kadarki 'gizli' bir ABD-Türk-İsrail askeri-istihbarat operasyon odasını kastetmişti. bilgi kaynağı. Bu “merkezde”, sabotaj çetelerini koordine eden 22 Amerikalı, 16 Türk ve 6 İsrailli - Batı Asya'da Türkler tarafından eğitildi - ve ardından Almatı'ya sıraya dizildi.
Kazak kuvvetleri - Rus/KGGÖ istihbaratının yardımıyla - yabancı askeri malzeme almak için bir merkeze dönüştürülmesi gereken tahrip edilmiş Almatı havaalanının kontrolünü geri aldığında operasyon tamamen çözülmeye başladı.
Batıdaki Hibrit Savaş, CSTO'nun Kazak operasyonunu bu kadar yıldırım hızında nasıl engellediğini görünce hayrete düşmüş ve kıpkırmızı kesilmişti. Kilit unsur, Rusya Ulusal Güvenlik Konseyi sekreteri Nikolai Patrushev'in Büyük Resmi çok uzun zaman önce görmüş olmasıdır.
Bu nedenle, Rusya'nın havacılık ve hava taşımacılığı kuvvetlerinin yanı sıra gerekli devasa destek altyapısının neden neredeyse gitmeye hazır olduğu bir sır değil.
Kasım ayında Patrushev'in lazeri Afganistan'daki aşağılayıcı güvenlik durumuna odaklanmıştı. Tacik siyaset bilimci Parviz Mullojanov, Suriye ve Irak'tan bir fare hattıyla kuzey Afganistan'ın vahşi doğasında dolaşan 8.000 kadar imparatorluk makinesi Selefi-cihatçı varlığın olduğunu vurgulayan çok az kişi arasındaydı.
Bu, ISIS-Horasan'ın büyük kısmı - veya IŞİD'in Türkmenistan sınırları yakınında yeniden yapılandırılması. Bazıları usulüne uygun olarak Kırgızistan'a nakledildi. Oradan Bishek'ten sınırı geçmek ve Almatı'da görünmek çok kolaydı.
Patrushev ve ekibinin, Kabil'den imparatorluk geri çekilmesinden sonra, bu yedek cihat ordusunun Rusya ile Orta Asya "stanları" arasındaki 7.500 km uzunluğundaki sınır boyunca nasıl kullanılacağını anlaması hiç zaman almadı.
Bu, diğer şeylerin yanı sıra, 2021 sonlarında Tacikistan'daki 210. Rus askeri üssünde gerçekleştirilen rekor sayıda hazırlık tatbikatını açıklıyor.
—James Bond Türkçe konuşuyor
Dağınık Kazak operasyonunun çöküşü, mutlaka olağan şüphelilerle başlar: ABD Derin Devleti, stratejisini neredeyse 2019 RAND şirket raporunda, Genişletilmiş Rusya'da “söyledi”. “Jeopolitik önlemler” ile ilgili 4. Bölüm, “Ukrayna'ya ölümcül yardım sağlamak”, “Belarus'ta rejim değişikliğini teşvik etmek” ve “Suriyeli isyancılara desteği artırmak” - tüm büyük başarısızlıklardan - “Orta Asya'daki Rus etkisinin azaltılmasına” kadar her şeyi detaylandırıyor. ”
Ana konsept buydu. Uygulama MI6-Türk bağlantısına düştü.
CIA ve MI6, o zamanlar Taliban'a yakın olan Özbekistan İslami Hareketi'ni (IMU) güney Kırgızistan'da ortalığı kasıp kavurmaya teşvik ettikleri en az 2005'ten beri Orta Asya'daki tehlikeli örgütlere yatırım yapıyorlardı. Hiçbir şey olmadı.
MI6'dan Jonathan Powell, İdlib yakınlarındaki Türkiye-Suriye sınırında bir çok Orta Asya cihatçısına ev sahipliği yapan Nusra Cephesi liderliğiyle Mayıs 2021'de bir araya geldiğinde tamamen farklı bir hikayeydi. Anlaşma, bu "ılımlı isyancılar"ın - ABD terminolojisinde - Rusya karşıtı NATO gündemini takip ettikleri sürece "terörist" olarak damgalanmaktan vazgeçecekleriydi.
Bu, Afganistan'a giden cihatçı çizginin önündeki en önemli hazırlık hareketlerinden biriydi - Orta Asya'nın kollara ayrılmasıyla tamamlandı.
Saldırının kökeni, 2014-2018 yılları arasında Türkiye'nin eski büyükelçisi Richard Moore'un MI6 başkanlığına atandığı Haziran 2020'de bulunmalıdır. Moore, Kim Philby'nin bir santim yetkinliğine sahip olmayabilir, ancak profile uyuyor: kuduz Russophobe ve Batı Asya ve Kafkaslardan Orta'ya Türkçe konuşan halklardan oluşan bir pan-Türk konfederasyonunu destekleyen Büyük Turania fantezisinin amigo kızı. Asya ve hatta Volga'daki Rus cumhuriyetleri.
MI6, Rusya ve Çin'e karşı ideal bir araç olarak pan-Türkist saldırıyı akıllıca sürdüren, otarşik Türkmenistan hariç tüm "stantlara" derinden yerleşmiş durumda.
Erdoğan'ın kendisi, özellikle 2009'da Türk Keneşi'nin kurulmasından sonra, sert bir Büyük Turanya saldırısına yatırım yaptı. En önemlisi, önümüzdeki Mart ayında, Türk Dili Konuşan Devletler Konfederasyon Konseyi - yeni Türk Konseyi mezhebi - Türkiye'de gerçekleşecek. Kazakistan. Kazakistan'ın güneyinde bulunan Türkistan şehrinin Türk dünyasının manevi başkenti olarak adlandırılması bekleniyor.
Ve burada 'Türk dünyası', Rusya'nın bütünleşen Büyük Avrasya Ortaklığı kavramıyla ve hatta en önemlisi Türkiye'yi üye saymayan Şanghay İşbirliği Teşkilatı (ŞİÖ) ile cepheden bir çatışmaya giriyor.
Erdoğan'ın kısa vadeli hırsı ilk başta sadece ticari görünüyor: Azerbaycan Karabağ savaşını kazandıktan sonra, Bakü'yü Hazar Denizi üzerinden Orta Asya'ya erişmek için kullanmayı umuyor, Türkiye'nin endüstriyel-askeri kompleks askeri teknolojilerini Kazakistan ve Özbekistan'a satıyor .
Türk şirketleri şimdiden gayrimenkul ve altyapıya büyük yatırımlar yapıyor. Buna paralel olarak, Ankara'nın yumuşak gücü aşırı hızlanıyor ve nihayet 2023'ten itibaren Kazakistan'da Kiril alfabesinden Latin alfabesine geçişi hızlandırmak için çok fazla baskı uygulamasının meyvelerini topluyor.
Ancak hem Rusya hem de Çin, Türkiye'nin esasen NATO'nun Orta Asya'ya girişini temsil ettiğinin çok iyi farkında. Türk devletlerinin örgütlenmesine gizlice Kazak operasyonu 'yakıt protestoları' deniyor.
Her şey çok bulanık. Erdoğan'ın -Müslüman Kardeşler tabanının yoğun amigoluklarıyla gelen- neo-Osmanlıcılığının esasen, nispeten "saf" Türklerin egemenliğini öngören ırkçı bir hareket olan pan-Turancı hareketle hiçbir ilgisi yoktur.
Sorun şu ki, Türkiye'nin sağcı Bozkurtları'nın derinden karışmasıyla daha aşırı hale gelirken birleşiyorlar. Bu, Ankara istihbaratının neden bir sponsor olduğunu ve çoğu durumda hem IŞİD-Horasan serisinin hem de Bosna'dan Orta Asya üzerinden Sincan'a kadar Turan ırkçılarının silahlandırıcısı olduğunu açıklıyor.
İmparatorluk, örneğin Ermenistan'daki bu zehirli birliktelikten cömertçe yararlanıyor. Ve operasyon başarılı olursa Kazakistan'da da aynısı olacak.
Truva Atlarını Getirin
Her renk devriminin bir "Maksimum" Truva Atı'na ihtiyacı vardır. Bizim durumumuzda, KNB'nin (Ulusal Güvenlik Komitesi) eski başkanı Karim Massimov'un şu anda hapiste tutulan ve vatana ihanetle suçlanan rolü bu gibi görünüyor.
Son derece hırslı olan Massimov, yarı Uygur ve teoride, onun önceden belirlenmiş iktidara yükselişi olarak gördüğü şeyi engelledi. Joe Biden ve oğluyla olan rahat ilişkisinin aksine, Türk istihbaratıyla bağlantıları henüz tam olarak ayrıntılı değil.
Eski İçişleri ve Devlet Güvenliği Bakanı Lt Gen Felix Kulov, renkli devrime dahil olan 'darbe'nin olası iç dinamiklerini açıklayan büyüleyici bir karışık ağ ördü.
Kulov'a göre, kısa süre önce devrilen Kazak Güvenlik Konseyi Başkanı Nursultan Nazarbayev'in yeğeni Massimov ve Samir Abish, ayaklanmalar sırasında 'sakallı adamların' 'gizli' birimlerini denetlemek konusunda boyunlarına kadar vardılar. KNB, geçen haftaya kadar Güvenlik Konseyi başkanı olan Nazarbayev'e doğrudan bağlıydı.
Tokayev darbenin mekaniğini anladığında hem Massimov'u hem de Samat Abish'i indirdi. Ardından Nazarbayev, Güvenlik Konseyi'nin ömür boyu süren başkanlığından 'gönüllü olarak' istifa etti. Abish daha sonra bu görevi aldı ve 'sakallı adamları' durduracağına ve ardından istifa edeceğine söz verdi.
Yani bu doğrudan bir Nazarbayev-Tokayev çatışmasına işaret eder. 29 yıllık iktidarı sırasında Nazarbayev'in çok batılılaşmış ve Kazakistan'a mutlaka fayda sağlamayan çok vektörlü bir oyun oynaması mantıklı. İngiliz yasalarını kabul etti, Erdoğan ile pan-Türki kartını oynadı ve bir STK tsunamisinin Atlantikçi bir gündemi teşvik etmesine izin verdi.
Tokayev çok akıllı bir operatör. Eski SSCB'nin dış servisi tarafından eğitilmiş, Rusça ve Çince bilmektedir, Rusya-Çin ile tamamen uyumludur - bu da BRI, Avrasya Ekonomik Birliği ve SCO'nun ana planı ile tamamen senkronize olduğu anlamına gelir.
Tokayev, Putin ve Xi gibi, bu BRI/EAEU/SCO üçlüsünün nasıl nihai emperyal kabus olduğunu ve üçlünün kilit aktörlerinden biri olan Kazakistan'ı istikrarsızlaştırmanın Avrasya entegrasyonuna karşı nasıl ölümcül bir darbe olacağını anlıyor.
Ne de olsa Kazakistan, Orta Asya'nın GSYİH'sinin yüzde 60'ını, devasa petrol/gaz ve maden kaynaklarını, son teknoloji yüksek teknoloji endüstrilerini temsil ediyor: zengin bir kültürel mirasa sahip laik, üniter, anayasal bir cumhuriyet.
Tokayev'in hemen CSTO'yu kurtarmaya çağırmanın yararlarını anlaması uzun sürmedi: Kazakistan anlaşmayı 1994'te imzaladı. Ne de olsa Tokayev hükümetine karşı yabancıların önderliğindeki bir darbeyle savaşıyordu.
Putin, diğerlerinin yanı sıra, resmi bir Kazak soruşturmasının konunun özüne inmeye hakkı olan tek kişi olduğunu vurguladı. Ayaklanan çetelere tam olarak kimin ve ne ölçüde sponsor olduğu hala belli değil. Motifler bol: Rusya/Çin yanlısı bir hükümeti sabote etmek, Rusya'yı kışkırtmak, BRI'yi sabote etmek, maden kaynaklarını yağmalamak, Suud Hanedanı tarzı bir "İslamlaştırma"yı turbo şarj etmek.
Rusya-ABD'nin Cenevre'deki "güvenlik garantileri"nin başlamasına sadece birkaç gün kala bu renkli devrim, NATO müessesesi tarafından çaresizlik içindeki bir tür karşı ültimatomu temsil ediyordu.
Orta Asya, Batı Asya ve Küresel Güney'in ezici çoğunluğu, işlerini bitiren ve birkaç gün içinde Kazakistan'ı terk etmeye hazırlanan CSTO birliklerinin şimşek hızında Avrasya tepkisine ve bu renkli devrimin nasıl olduğuna tanık oldu. başarısız oldu, sefil.
Sonuncusu da olabilir. Aşağılanmış bir İmparatorluğun öfkesinden sakının.
Kommentare
Kommentar veröffentlichen