SABIANISMUS

 Sabianismus oder Mandeismus / Mandäismus (Mandäer) (arabisch: الصابئة oder مندائية), ist eine Religion im Nahen Osten.  Die von den Arabern Sabiye genannte Gruppe nennt sich Manden, was für den Klerus gelehrt, gnostisch und Nasura bedeutet.

 SABIANISMUS  Al-Biruni Echte Sabians im 11. Jahrhundert II.  Er definierte es als die Überreste jüdischer Stämme, die bei der Rückkehr nach Jarusalem aus dem babylonischen Exil während der Zeit von Kyros und Artaserhas I.  Nach E. S. Drower (1937) nahmen diese Stämme ein gemischtes System aus Zoroastrismus (Magismus, Zoroastrismus) und Judentum an.

 Der Ursprung des Wortes Sabii kann von den hebräischen Wörtern Isabba abgeleitet werden, für die Taufe in Wasser eintauchen (Sub), die Engel, das Heer des Himmels.  Nach Ansicht der Sabäer waren die Sterne der Aufenthaltsort der Engel und wurden daher respektiert.

 Judah Segal (1963) behauptete, dass das Wort Sabiun von Shiva, dem Hauptgott des Hinduismus, abgeleitet wurde.

 Es wird berichtet, dass Sabilik normalerweise eine Sternverehrung ist.  Sonne, Mond und andere Planeten unterscheiden sich im Verständnis dieses Tages nicht von den Sternen, und diese Planeten werden in Sabja an ihren eigenen Tagen verehrt.  Nach Maimonides waren die Sterne in ihnen Götter und der größte Gott war die Sonne.  Dann kamen der Mond und andere Planeten oder Sterne.  Die Sabier planten ihre tägliche Anbetung (Gebet) nach dem Stand der Sonne am Himmel, und ihnen gingen Rituale der Reinigung mit Wasser voraus.

 Sabismus ist eine scharfe dualistische Religion.  Es gibt Götter des Lichts und der Finsternis, und die Sabier verehren von ihnen den Gott des Lichts.  In der sabischen Religion wird der König des Lichts verehrt, indem er sich tagsüber dreimal und nachts zweimal nach Norden dreht.  Eine Taufe namens Rishama muss ausschließlich in einem Bach durchgeführt werden.  Es gibt auch Fasten, Pilgerfahrten und Opfergottesdienste.  Es ist eine Religion, die Adam, Noah und Johannes den Täufer als Propheten akzeptiert.  Es wird angenommen, dass die sabische Religion Elemente des Judentums, des Christentums und des Islam sowie assyrischen und babylonischen Glaubens enthält.

 Sie haben ein gemischtes System angenommen.

 In der Vergangenheit waren seine Mitglieder hauptsächlich im Irak und in Syrien zu finden.  Nach dem Aufkommen des Islam ging die Zahl der Glaubensgenossen zurück und kam mit der Zeit zum Aussterben. [Zitat erforderlich] Heute wird die Zahl der Sabäer auf 60.000 bis 70.000 geschätzt.  Ihre Mitglieder im Nahen Osten sind jedoch zahlenmäßig geringer als im Rest der Welt.

 Über die Herkunft des Wortes wird viel spekuliert.  Das Arabische ص-ب-أ bedeutet „wachsen“ oder (für den Stern) „aus dir aufsteigen“.  Dies erklärt, dass sie ein Sternenanbeter sind.  Wenn es für Religion verwendet wird, bedeutet es "jemand, der seine alte Religion aufgibt".  Das Wort Sabii wurde auch für Mohammed verwendet.

 Der Ursprung des Wortes Sabii kann von den hebräischen Wörtern Isabba abgeleitet werden, in Wasser zur Taufe (Sub) eintauchen, was sich auf die Engel, das Heer der Himmel, bezieht.  Nach Ansicht der Sabäer waren die Sterne der Aufenthaltsort der Engel und wurden daher respektiert.

 Judah Segal (1963) behauptete, dass das Wort Sabiun von Shiva, dem Hauptgott des Hinduismus, abgeleitet wurde.

 Überzeugungen und Identitäten

 Es wird berichtet, dass Sabilik normalerweise eine Sternverehrung ist.  Sonne, Mond und andere Planeten unterscheiden sich im Verständnis dieses Tages nicht von den Sternen, und diese Planeten werden in Sabja an ihren eigenen Tagen verehrt.  Nach Maimonides waren die Sterne in ihnen Götter, und der größte Gott war die Sonne.  Dann kamen der Mond und andere Planeten oder Sterne.  Die Sabier planten ihre tägliche Anbetung (Gebet) nach dem Sonnenstand am Himmel und gingen Rituale der Reinigung mit Wasser voraus.

 Sabier in der Bibel

 Kapitel 19 in der Apostelgeschichte:

 1-2 Während Apollos in Korinth war, kam Paulus durch das Landesinnere nach Ephesus.  Er fand dort einige Jünger und fragte sie: "Hast du den Heiligen Geist empfangen, als du geglaubt hast?"  er hat gefragt.  "Wir wissen nicht, dass der Heilige Geist existiert!"  Sie sagten.  3 "Auf welcher Grundlage wurden Sie dann getauft?"  er hat gefragt.  „Wir wurden auf der Grundlage der Lehre des Johannes getauft“, sagten sie.  4 Paulus sagte: "Die Taufe des Johannes war eine Taufe der Buße."  "Er sagte den Leuten, sie sollen an den glauben, der nach ihm kommen wird, nämlich Jesus."  5 Als sie dies hörten, ließen sie sich auf den Namen des Herrn Jesus taufen.

 Als Paulus nach Ephesus ging, traf er wahrscheinlich auf die Sabäer und fragte: "Auf welcher Grundlage wurden Sie dann getauft?"  er drückte seine Überraschung aus.

 Saber im Koran;

 Im Koran gibt es drei Verse über die Sabäer:

 2.62: Wahrlich, unter den Gläubigen, Juden, Christen und Sabäern, werden alle diejenigen, die an Allah und den Jüngsten Tag glauben und gerechte und nützliche Werke getan haben, von ihrem Herrn die Belohnungen erhalten, die sie verdienen;  Für sie gibt es keine Angst.  Sie werden sich auch nicht aufregen.

 5.69: Gläubige, es gibt keine Angst vor den Juden, den Sabbern und den Christen, die an Allah und den Jüngsten Tag glauben und gute Taten tun.  Sie werden sich auch nicht aufregen.

 22.17: Die Wahrheit ist, dass Gott am Tag des Gerichts entscheiden wird zwischen Gläubigen, Anhängern des jüdischen Glaubens und Saben, Christen und Magiern, und auch denen, die anderen Wesen als Gott göttliche Eigenschaften zuschreiben.  Denn Allah ist Zeuge für alles.

 Aktuelle Auswirkungen

 Der Autor Turan Dursun stellt fest, dass Sabiyyah eine der ältesten Religionen der Welt ist und dass Harun Reşits freigelassener Abdullah b.  Er sagt, dass Selams Sohn Ahmet die Hanif-Religion als "Abrahamic Sabiism" definiert habe.  Aus dieser Sicht kommt er zu dem Schluss, dass die drei abrahamitischen Religionen von Sabi betroffen waren, zumal Muslime anfangs Sabi genannt wurden und durch viele Beispiele aus der täglichen Anbetung im Islam viele Auswirkungen auf den Islam hatte.

 Die Hingabe der Anbetung an einen Himmelskörper für jeden Tag der Woche bildet die Infrastruktur der Wörter, die heute im Englischen zur Benennung der Wochentage verwendet werden.  Wie Sonntag, Sonntag, Montag, Mondtag, Samstag, Saturntag.

 Ressourcen:

 ^ Auszüge aus Ethel Stefana Drower, 1937, Mandaeans of Iraq and Iran

 ^ S.  1640 von Edward William Lanes arabisch-englischem Lexikon

 ^ ein b

 ^ Judah Benzion Segal, Die sabischen Mysterien.  Der Planetenkult des alten Harran

 ^ Die Stadt des Mondgottes: Religiöse Traditionen von Harran, S. 112 Tamara M. Green

🇬🇧 Sabianism

  Sabianism or Mandeism / Mandaeism (Mandaean) (Arabic: الصابئة or مندائية), is a religion in the Middle East.  The group called Sabiye by the Arabs is called Manden, which means scholarly, Gnostic and Nasura for the clergy.

  Al-Biruni Real Sabians in the 11th century II. He defined it as the remains of Jewish tribes who returned to Jerusalem from exile in Babylon during the time of Cyrus and Artaserhas I. According to ES Drower (1937), these tribes took a mixed  System of Zoroastrianism (Magism, Zoroastrianism) and Judaism.

  The origin of the word Sabii can be derived from the Hebrew words Isabba, for baptism immersion in water (sub), the angels, the host of heaven.  According to the Sabeans, the stars were the whereabouts of the angels and were therefore respected.

  Judah Segal (1963) claimed that the word Sabiun was derived from Shiva, the main god of Hinduism.

  It is reported that Sabilik is usually a star worshiper.  The sun, moon and other planets are no different from the stars in the understanding of this day, and these planets are venerated in Sabja on their own days.  According to Maimonides, the stars in them were gods and the greatest god was the sun.  Then came the moon and other planets or stars.  The Sabians planned their daily worship (prayer) according to the position of the sun in the sky, and they were preceded by rituals of cleansing with water.

  Sabism is a sharp dualistic religion.  There are gods of light and darkness, and from them the Sabians worship the god of light.  In the Sabian religion, the King of Light is worshiped by turning north three times during the day and twice at night.  A baptism called Rishama must only be performed in a stream.  There are also fasting, pilgrimages and sacrificial services.  It is a religion that accepts Adam, Noah, and John the Baptist as prophets.  The Sabian religion is believed to contain elements of Judaism, Christianity and Islam, as well as Assyrian and Babylonian beliefs.

  They adopted a mixed system.

  In the past, its members were mainly to be found in Iraq and Syria.  After the rise of Islam, the number of fellow believers declined and over time it became extinct.  [Citation required] Today the number of Sabeans is estimated at 60,000 to 70,000.  However, its members in the Middle East are fewer in number than in the rest of the world.

  There is much speculation about the origin of the word.  The Arabic ص-ب-أ means "grow" or (for the star) "rise out of you".  This explains that you are a star worshiper.  When used for religion it means "one who gives up his old religion".  The word Sabii was also used for Mohammed.

  The origin of the word Sabii can be derived from the Hebrew words Isabba, immersion in water for baptism (sub), which refers to the angels, the host of heaven.  According to the Sabeans, the stars were the whereabouts of the angels and were therefore respected.

  Judah Segal (1963) claimed that the word Sabiun was derived from Shiva, the main god of Hinduism.

  Beliefs and identities

  It is reported that Sabilik is usually a star worshiper.  The sun, moon and other planets are no different from the stars in the understanding of this day, and these planets are venerated in Sabja on their own days.  According to Maimonides, the stars in them were gods, and the greatest god was the sun.  Then came the moon and other planets or stars.  The Sabians planned their daily worship (prayer) according to the position of the sun in the sky and were preceded by rituals of cleansing with water.

  Sabier in the Bible

  Chapter 19 in Acts:

  1-2 While Apollos was in Corinth, Paul came through the inland to Ephesus.  He found some disciples there and asked them, "Did you receive the Holy Spirit when you believed?"  he asked.  "We don't know that the Holy Spirit exists!"  They said.  3 "Then what basis were you baptized on?"  he asked.  “We were baptized based on the teaching of John,” they said.  4 Paul said, "John's baptism was a baptism of repentance."  "He told the people to believe in the one who will come after him, namely Jesus."  5 When they heard this, they were baptized in the name of the Lord Jesus.

  When Paul went to Ephesus, he likely met the Sabeans and asked, "Then what was the basis for you to be baptized?"  he expressed surprise.

  Saber in the Koran;

  There are three verses in the Quran about the Sabeans:

  2.62: Verily, among the believers, Jews, Christians and Sabaeans, all those who believe in Allah and the Last Day and have done righteous and useful works will receive from their Lord the rewards they deserve;  There is no fear for them.  You won't get upset either.

  5.69: Believers, there is no fear of the Jews, the droolers and the Christians who believe in Allah and the Last Day and do good deeds.  You won't get upset either.

  22.17: The truth is that on the day of judgment God will decide between believers, followers of the Jewish faith and Sabians, Christians and magicians, and also those who ascribe divine properties to beings other than God.  For Allah is a witness for everything.

  Current impact

  Author Turan Dursun states that Sabiyyah is one of the oldest religions in the world and that Harun Reşit's released Abdullah b.  He says that Selam's son Ahmet defined the Hanif religion as "Abrahamic Sabiism".  From this point of view he comes to the conclusion that the three Abrahamic religions were affected by Sabi, especially since Muslims were initially called Sabi and had many effects on Islam through many examples from daily worship in Islam.

  The devotion of worship to a heavenly body for each day of the week forms the infrastructure of the words used in English today to denote the days of the week.  Like Sunday, Sunday, Monday, lunar day, Saturday, Saturn day.

  Resources:

  ^ Excerpts from Ethel Stefana Drower, 1937, Mandaeans of Iraq and Iran

  ^ P. 1640 of Edward William Lane's Arabic-English Lexicon

  ^ a b

  ^ Judah Benzion Segal, The Sabian Mysteries.  The planetary cult of old Harran

  ^ The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran, p. 112 Tamara M. Green

🇹🇷 SABİİLİK 

Sâbiîlik veya Mandeizm/Mandaeizm (Mandaeans) (Arapça : الصابئة veya مندائية), Orta Doğu'da bir din. Araplarca Sabiiye olarak adlandırılan grup, kendilerine bilgili, gnostik anlamlarına gelen Manden, din adamlarına ise Nasura demektedirler.

11. yy da Al-Biruni Gerçek sabiileri II. Kiros ve I. Artaserhas zamanında Babil sürgününden Jarusalem'e dönüşte geride kalan Yahudi kabilelerinin kalıntıları olarak tanımlamıştır. E. S. Drower (1937)'e göre bu kabileler Zerdüştlük (Magizm, Zoroastrianizm) ve Yahudilik karışımı bir sistemi benimsemişlerdir.

Sabii sözcüğünün kökeni vaftiz için suya daldırmak (Sub), İbranice göklerin ordusu olan meleklere izafen İsabba sözcüklerinden türemiş olabilir. Sabiilere göre yıldızlar meleklerin yurdu idi ve bu sebeple yıldızlara saygı duyulmaktaydı.

Judah Segal (1963) Sabiun kelimesinin Hinduizmin baş tanrısı Shiva, dan türetildiğini iddia etmiştir.

Sabiiliğin genellikle bir yıldız tapınımı olduğunu kaydedilir. Güneş, Ay ve diğer gezegenlerin de O günkü anlayışta yıldızlardan farkı yoktur ve Sabiilikte bu gezegenlere de kendi günlerinde ibadet yapılır. Musa İbni Meymun'a göre Onlarda Yıldızlar birer tanrı idi ve en büyük tanrı Güneş idi. Sonra Ay ve diğer gezegenler veya yıldızlar geliyordu. Sabiiler günlük tapınmalarını (Namaz) güneşin gökyüzündeki yerine göre planlarlardı ve öncesinde su ile temizlenme ritüelleri bulunmaktaydı.

Sabiilik keskin düalist bir dindir. Işık ve karanlık tanrıları bulunur ve Sabiiler bunlardan Işık tanrısına ibadet ederler. Sabii dinininde gündüz 3 kez, gece 2 kez kuzeye dönülerek Işık kralına ibadet edilir. Rişama denilen bir vaftiz türü kesinlikle bir akarsuda yapılmalıdır. Oruç, hac, kurban ibadetleri de bulunmaktadır. Âdem, Nuh ve Vaftizci Yahya'yı peygamber kabul eden bir dindir. Sabii dininin Asur, Babil inançları yanında Yahudilik, Hırıstiyanlık ve Müslümanlığa ait ögeleri de içinde barındırdığı düşünülmektedir.

karışımı bir sistemi benimsemişlerdir.

Eskiden mensupları çoğunlukla Irak ve Suriye'de bulunurdu. İslam'ın ortaya çıkışından sonra inanç mensuplarının sayıları iyice azalmış ve zamanla yok olma noktasına gelmiştir.[kaynak belirtilmeli] Günümüzde ise Dünya üzerinde 60.000 ile 70.000 kadar Sâbiî olduğu tahmin edilmektedir. Ancak Orta Doğu'daki mensupları Dünya'nın geri kalanına oranla daha az sayıdadır.

Sözcüğün kökeni konusunda çok fazla spekülasyon bulunmaktadır. Arapça ص-ب-أ"büyümek" veya (yıldız için ) "içinden çıkıp yükselmek" anlamına gelir. Bu durum onların bir yıldız tapınıcısı olduğunu açıklar. Din için kullanıldığında "eski dinini terk eden" anlamına gelir. Sabii kelimesi Muhammed için de kullanılmıştır.

Sabii sözcüğünün kökeni vaftiz için suya daldırmak (Sub), İbranice göklerin ordusu olan meleklere izafen İsabba sözcüklerinden türemiş olabilir. Sabiilere göre yıldızlar meleklerin yurdu idi ve bu sebeple yıldızlara saygı duyulmaktaydı.

Judah Segal (1963) Sabiun kelimesinin Hinduizmin baş tanrısı Shiva, dan türetildiğini iddia etmiştir.

İnanç ve kimlikleri

Sabiiliğin genellikle bir yıldız tapınımı olduğunu kaydedilir. Güneş, Ay ve diğer gezegenlerin de O günkü anlayışta yıldızlardan farkı yoktur ve Sabiilikte bu gezegenlere de kendi günlerinde ibadet yapılır. Musa İbni Meymun'a göre Onlarda Yıldızlar birer tanrı idi ve en büyük tanrı Güneş idi. Sonra Ay ve diğer gezegenler veya yıldızlar geliyordu. Sabiiler günlük tapınmalarını (Namaz) güneşin gökyüzündeki yerine göre planlarlardı ve öncesinde su ile temizlenme ritüelleri bulunmaktaydı.

İncil'de Sabiîler

İncil'de Elçilerin İşleri kitabında bölüm 19:

1-2 Apollos Korint'teyken Pavlus, iç bölgelerden geçerek Efes'e geldi. Orada bazı öğrencileri bularak onlara "İman ettiğiniz zaman Kutsal Ruh'u aldınız mı?" diye sordu. "Kutsal Ruh'un varlığından haberimiz yok ki!" dediler. 3 "Öyleyse neye dayanarak vaftiz* oldunuz?" diye sordu. "Yahya'nın öğretisine dayanarak vaftiz olduk" dediler. 4 Pavlus, "Yahya'nın yaptığı vaftiz, tövbeyle ilgili bir vaftizdi" dedi. "Halka, kendisinden sonra gelecek Olan'a, yani İsa'ya inanmalarını söyledi." 5 Onlar bunu duyunca, Rab İsa'nın adıyla vaftiz oldular.

Pavlus Efes'e gittiğinde muhtemelen Sabiîler ile karşılaşmış ve Kutsal Ruh'un varlığını bilmedikleri için "Öyleyse neye dayanarak vaftiz oldunuz?" diyerek şaşkınlığını dile getirmiştir.

Kur'an'da Sabiîler;

Kur'an'da Sabiîler ile alakalı üç ayet vardır:

2.62: Şüphesiz, iman edenlerden, Yahudilerden, Hristiyanlardan ve Sâbiîlerden Allah'a ve Âhiret Günü'ne inanmış, doğru ve yararlı işler yapmış olanların tümü Rablerinden hak ettikleri mükafatları alacaklardır; Onlara korku yoktur. Onlar üzülecek de değillerdir.

5.69: İnananlar, Yahudilerden, Sâbiîlerden ve Hristiyanlardan Allah'a ve Ahiret Günü'ne inanan ve iyi işler yapanlara korku yoktur. Onlar üzülecek de değillerdir.

22.17: Gerçek şu ki inananlar, Yahudi inancına bağlı olanlar ve Sâbiîler, Hristiyanlar ve Mecusiler ve bir de Allah'tan başka varlıklara tanrısal nitelikler yakıştıranlar arasındaki hükmü Kıyamet Günü Allah verecektir. Çünkü Allah her şeye şahittir. 

Güncel etkileri

Yazar Turan Dursun Sabiiliğin dünyanın en eski dinlerinden birisi olduğunu, Harun Reşit'in azatlısı Abdullah b. Selam'ın oğlu Ahmet'in Hanif dinini "İbrahimci Sabiilik" olarak tanımladığını belirtir. Buradan hareketle üç ibrahimi dinin sabiilik ten etkilenmelerini, özellikle başlangıçta müslümanlara Sabii oldu denmesinden ve İslamda günlük ibadetlerden çok sayıda örnekler vererek Sabiiliğin Müslümanlık üzerinde çok sayıda eseri olduğu sonucuna ulaşır.

Sabiiliğin haftanın her gününü için bir gök cismine ibadet tahsisleri bugün de İngilizcede haftanın günlerini adlandırmada kullanılmakta olan kelimelerin altyapısını oluşturmaktadır. Sunday, Güneş günü, Monday ay günü, Saturday Satürn günü gibi.

Kaynaklar:

^ Extracts from Ethel Stefana Drower, 1937, Mandaeans of Iraq and Iran

^ pg. 1640 of Edward William Lane's Arabic-English Lexicon

^ a b

^ Judah Benzion Segal, The Sabian Mysteries. The Planet Cult of Ancient Harran

^ The city of the Moon God: Religious Traditions of Harran, p112 Tamara M. Green